Ο νέος ρόλος των F-16 Block 30 στην Πολεμική Αεροπορία…

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ, HELLAS JOURNAL
Στη γενικότερη αναδιάταξη της Πολεμικής Αεροπορίας ένα ακόμη σχέδιο αφορά στην περαιτέρω αξιοποίηση του στόλου των 32 F-16 Block 30 της 330 Μοίρας «Κεραυνός».
Ανάμεσα στις εισηγήσεις, και αφού αναλύθηκαν εκτενώς οι περιπτώσεις, φαίνεται πως υπερτερεί η πρόταση της σταδιακής μετατροπής των απολύτως αξιόπιστων μαχητικών στην πλατφόρμα που θα γίνει ο «δάσκαλος» για τα νέα γεράκια που προορίζονται να πετούν με τα υπερσύγχρονα F-16 Viper αλλά και τα F-16 Block 50 “M”, δηλαδή σαν τα σημερινά Advanced.
Οι προτάσεις που επεξεργάζονταν καιρό τώρα στο αεροπορικό Επιτελείο είχαν να κάνουν με εκσυγχρονισμό, την μετατροπή τους σε πλατφόρμες μετεκπαίδευσης ιπταμένων, αμέσως μετά την 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος στην Καλαμάτα ή αλλαγή του ρόλου τους από κυρίως αναχαιτιστές σε μοίρα κρούσης.
Η τελευταία προϋπέθετε τουλάχιστον ορισμένες αλλαγές οι οποίες όμως εφόσον ξεκινούσε ένα τέτοιο πρόγραμμα, η μια θα έφερνε την άλλη και το κόστος θ’ απογειώνονταν.
Το θέμα του εκσυγχρονισμού απαντάται στο τέλος της προηγούμενης πρότασης ενώ στο επίπεδο του σχεδιασμού για το μέλλον ήδη έχει σταλεί, έστω και καθυστερημένα, η LOR για τα F-16 Block 50 στις Ηνωμένες Πολιτείες που με αυτή αποκτούν δυνατότητες σαν των σημερινών F-16 που επιχειρούν από την 116 Πτέρυγα Μάχης του Αράξου.
Εκείνο που μένει από τα παραπάνω είναι ο ρόλος του «Σμήνους Μετεκπαίδευσης» για έναν αριθμό αεροσκαφών. Και παράλληλα θα συνεχίσουν να προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους στον ρόλο για τον οποίο έχουν γίνει γνωστά, αν και βεβαίως όσο η τεχνολογία προχωρά, ο ρόλος της αναχαίτισης με τα υφιστάμενα ηλεκτρονικά συστήματα των F-16 Block 30 δεν βοηθά και τόσο πολύ.
Και όσο τα «30άρια» ακόμη πετούν- κι όπως φαίνεται θ’ αντέχουν για πολλά ακόμη χρόνια- η μοίρα «Κεραυνός» συνεχίζει με διαθεσιμότητες που ζηλεύουν όλες οι υπόλοιπες μοίρες που διαθέτουν μαχητικά αεροσκάφη.
Τα «γεράκια» της 330 Μοίρας πετούν με τα πρώτα F-16 που προμηθεύτηκε η Ελλάδα και αποδεικνύουν κάθε μέρα, σχεδόν 35 χρόνια μετά, πως η ποιότητα της εκπαίδευσης φέρνει την αεροπορική ανωτερότητα έναντι των καθημερινών εναέριων εισβολέων της τουρκικής αεροπορίας, η οποία -όπως είναι γνωστό- αιμορραγεί στο θέμα των διαθεσιμοτήτων.