Τα F-84F του Κοκκινόλακου : “Αυτό το συμβάν, χαράχτηκε βαθειά στη μνήμη μου”…
Γεννήθηκε το 1939 στον Καμπάνη Κιλκίς.
Τον Οκτώβριο του 1958 εισήλθε στη Σχολή Αεροπορίας και αποφοίτησε τον Αύγουστο του 1961 με το βαθμό του ανθυποσμηναγού.
Σκοτώθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1968, όταν κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσεως, το αεροσκάφος F-84F της 349 Μοίρας Διώξεως – Βομβαρδισμού, στο οποίο επέβαινε ως χειριστής, προσέκρουσε στην οροσειρά της Πίνδου, 2 μίλια βορειοδυτικά του χωριού Πηγές Άρτας.
Γεννήθηκε το 1936 στην Καλαμάτα Μεσσηνίας.
Εισήλθε στη Σχολή Αεροπορίας τον Οκτώβριο του 1956 και αποφοίτησε το Σεπτέμβριο του 1959 με το βαθμό του ανθυποσμηναγού.
Σκοτώθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1968, όταν, κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσεως, το αεροσκάφος F-84F της 349 Μοίρας Διώξεως – Βομβαρδισμού, στο οποίο επέβαινε ως χειριστής, προσέκρουσε στην οροσειρά της Πίνδου, 2 μίλια βορειοδυτικά του χωριού Πηγές Άρτας.
Ήταν ένα δύσκολο χειμωνιάτικο πρωινό Παρασκευής. Φλεβάρης του 1968. Είχε ομίχλη στα κορφοβούνια της νότιας Πίνδου. Δύο διαδοχικοί απροσδιόριστοι δυνατοί κρότοι που έφτασαν από το βουνό στο χωριό Πηγές της Άρτας, αναστάτωσαν τους κατοίκους. Η πτήση για τα δύο από τα τρία αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας τύπου F-84F, ήταν μοιραία. Στην κορυφή Κοκκινόλακος, χάθηκε το σήμα τους. Είχαν συντριβεί. Δύο σμηναγοί, εν ώρα καθήκοντος, συνάντησαν τη μοίρα τους. Βενετσάνος Άγγελος ετών 32, από την Καλαμάτα και Κουθουρίδης Γεώργιος ετών 29, από το Κιλκίς.
«Κάθε φορά που αγναντεύω την κορυφή, εκεί στον Κοκκινόλακο, έρχονται στην σκέψη μου, εκείνες οι συγκλονιστικές στιγμές της τραγωδίας, που έζησα σαν 12χρονο παιδί. Είναι κάτι που έχει αφήσει έντονο αποτύπωμα στην ζωή μου. Τα κομμάτια από συντρίμμια που μάζεψα για μένα είναι κειμήλια». Με αυτά τα λόγια, ο πρόεδρος της Αδελφότητας Πηγιωτών Άρτας, Χρήστος Καπερώνης ξεδιπλώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ όλα όσα ο ίδιος, αλλά και όλο το χωριό, έζησαν εκείνο τον παγωμένο Φλεβάρη.
Η ζωντανή μαρτυρία της τραγωδίας
Μετά τον κρότο που άκουσαν στις Πηγές, οι επόμενες δύο μέρες κύλησαν μέσα στην «αντάρα» του βουνού και της κακοκαιρίας. Την τρίτη ημέρα, αεροπλάνα τις Πολεμικής Αεροπορίας μπήκαν μέσα στην χαράδρα του Αχελώου και το χωριό ξεσηκώθηκε.
«Σε σχήμα σταυρού πέταγαν μέσα στην χαράδρα. Πετούσαν πολύ χαμηλά, με κίνδυνο να συντριβούν. Έψαχναν πάνω κάτω, όσο είχε φως. Καταλάβαμε πως κάτι σοβαρό συμβαίνει.
Ήταν δύσκολο να εντοπίσουν τα συντρίμμια, είχε ομίχλη και τα κάλυπτε το χιόνι που έπεφτε όλες εκείνες τις ημέρες», θυμάται, ενώ συνεχίζει να μας περιγράφει συγκινημένος και με λεπτομέρειες, όλα όσα ακολούθησαν.
Την πέμπτη ημέρα των ερευνών εντοπίστηκαν τα συντρίμμια του ενός αεροπλάνου στην κορυφή Κοκκινόλακος και του άλλου, 800 μέτρα πιο πέρα, στην χαράδρα στο Νιγκόζι. Στο χωριό ήρθε στρατός , ενώ οργανώθηκε από τα άλλοτε Τάγματα Εθνοφυλακής, ομάδα από το χωριό, προκειμένου να συνδράμει στις έρευνες.