Κομμάτι του Διαστημικού Λεωφορείου Challenger βρέθηκε από δύτες στο Τρίγωνο των Βερμούδων [pics]
![Κομμάτι του Διαστημικού Λεωφορείου Challenger βρέθηκε από δύτες στο Τρίγωνο των Βερμούδων [pics]](https://www.polemikiaeroporiahaf.gr/wp-content/uploads/2023/11/2022-11-11T020918Z_1079219149_RC2EJX9DYF3T_RTRMADP_3_USA-CHALLENGER-DISCOVERY-850x560.jpg)
Η εμπειρία της κατάδυσης διαφέρει από μέρος σε μέρος. Το πρώτο πράγμα που συνήθως νιώθετε όταν βουτάτε στο νερό είναι η δροσιά. Στην συνέχεια: Σιωπή. Νιώθετε την καρδιά σας να χτυπάει. Το εύρος της προσοχής σας στενεύει καθώς κατεβαίνετε σε μεγαλύτερο βάθος. Τα μάτια σας δυσκολεύονται να διακρίνουν τι υπάρχει στο βάθος, καθώς βυθίζεστε και το φως εξασθενεί.
Βλέπετε τα ψάρια που έρχονται κοντά σας για να σας χαιρετήσουν. Είναι το πρώτο σημάδι ότι βρίσκεστε κοντά στον βυθό. Σφίγγετε τη μύτη σας για να ξεβουλώσουν τα αυτιά τους λόγω της αυξημένης πίεσης, όπως κάνετε και σε αεροπλάνο.
Όταν φτάσετε στον πυθμένα, η καρδιά σας χτυπάει δυνατά καθώς ξεχωρίζετε κάποια χαρακτηριστικά στον βυθό και προσπαθείτε να συνθέτετε τα κομμάτια του παζλ στο μυαλό σας. Ο εγκέφαλός σας βουίζει προσπαθώντας να βγάλει νόημα από αυτά που βλέπετε και νιώθετε.
Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι τα ναυάγια είναι όπως τα δείχνουν οι ταινίες του Hollywood. Ένα πλοίο βρίσκεται στο βυθό της θάλασσας, άθικτο, σαν πλοίο-φάντασμα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η μόνη περίπτωση να ισχύει είναι εάν το πλοίο βυθίστηκε μερικές ώρες πριν.
Όπως τονίζει ο θαλάσσιος βιολόγος της NOAA, καταξιωμένος δύτης, συγγραφέας και φωτογράφος/βιντεογράφος, Michael C. Barnette, «η βαρύτητα ισχύει και κάτω από το νερό. Οι δυνάμεις των καταιγίδων, των κυμάτων και των ρευμάτων διαλύουν τα ναυάγια. Άμμος τα καλύπτει, και έτσι καμουφλάρονται καλά. Συνήθως κομμάτια τους διασκορπίζονται στον πυθμένα του ωκεανού. Στους περισσότερους ανθρώπους μοιάζουν με ένα μεγάλο σωρό από σκουπίδια».
Αν η ορατότητα είναι κακή, συχνά βλέπετε μόνο ένα μικρό τμήμα ενός μεγάλου πλοίου. Απαιτείται μεγάλη νοητική οπτικοποίηση για να κατανοήσετε το χαοτικό σκηνικό στον βυθό της θάλασσας. Οι έμπειροι δύτες συλλέγουν πληροφορίες για να τεκμηριώσουν την τοποθεσία και να πάρουν στοιχεία για τον τύπο του σκάφους και την ηλικία του.
Χιλιάδες ναυάγια
Το ταξίδι του Michael C. Barnette ξεκίνησε όταν ήταν φοιτητής θαλάσσιων επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας το 1990. Εκεί έκανε βασική εκπαίδευση καταδύσεων ανοιχτού νερού. Τον γοήτευαν τα ναυάγια και η ναυτική ιστορία, και αυτό πήγαινε χέρι-χέρι με μια καριέρα στη θαλάσσια βιολογία. Ερεύνησε τοπικές περιοχές κατάδυσης στις οποίες μπορούσε κανείς να πάει με πόδια, όπως ποτάμια και λίμνες, και έκανες καταδύσεις για απολιθώματα. Πολύ γρήγορα στράφηκε προς την κατάδυση σε ναυάγια.
Από εκεί ξεκίνησε το πάθος του για τις καταδύσεις. Έζησε στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας, όπου υπάρχει πολλή ναυτική ιστορία που σχετίζεται με τον Εμφύλιο Πόλεμο. Στη συνέχεια έζησε στη Βιρτζίνια Μπιτς. Εκεί είναι οι Μεσοατλαντικές πολιτείες, όπου δεν υπάρχουν κοραλλιογενείς ύφαλοι. Είναι μέρος μόνο για καταδύσεις για ναυάγια.
Μέχρι το 1998, ζούσε στη Φλόριντα. Είναι πολύ δημοφιλής για καταδύσεις. Νόμιζε ότι όλα τα ναυάγια είχαν βρεθεί και ταυτοποιηθεί. Αλλά έμεινε έκπληκτος όταν έμαθε ότι δεν ισχύει αυτό.