Οι μεγάλες αλήθειες πρέπει να λέγονται να διαβάζονται και να ακούγονται – Κείμενο του Θέμη Βρανά
 |
| Κορέα, Κ-16, 49-2622 ΠΟΣΕΙΔΩΝ 11/1952 (Αρχείο Major USAF ret. John Mouzak). |
Οι μεγάλες αλήθειες πρέπει να λέγονται, να ακούγονται και να διαβάζονται ,αν θέλουμε να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Σε ότι αφορά την πλούσια αεροπορική ιστορία που έχουμε σαν έθνος, έχουμε αφήσει πάρα πολλά πίσω μας χωρίς καν να γυρίσουμε και να τα ρίξουμε μια ματιά.
Την ιστορία σου δεν την πετάς ποτέ και όχι μόνο την αεροπορική ιστορία, αλλά γενικότερα την ιστορία ενός έθνους. Έχουμε πάρει γομολάστιχα και σβήνουμε τα πάντα ,την ίδια στιγμή που άλλα κράτη ανασκάπτουν το ιστορικό παρελθόν τους για να δουν από που προέρχονται .Για να μην σας κουράζουμε με λόγια αυτονόητα, το τελευταίο που θα θυμίσουμε είναι τα λόγια του Παναγιώτη Αγγελόπουλου : «Αν δεν τιμάς την ιστορία σου δεν έχεις μέλλον». Και για να τη τιμήσεις πρέπει να λέγονται, να ακούγονται και να διαβάζονται οι μεγάλες αλήθειες. Παρακάτω θα καταλάβετε τι ακριβώς εννοούμε με ένα κείμενο του κ. Θέμη Βρανά. Ένας άνθρωπος που έχει καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να προβάλλει το ιστορικό παρελθόν τής Πολεμικής Αεροπορίας.
Κείμενο Θέμης Βρανας
Αθάνατε ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ!
Στις 23 Μαΐου 1955, πριν από εξήντα χρόνια ,επέστρεψες με το 13ο Σμήνος της ΕΒΑ από την Κορέα, έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία την αποστολή που σου ανέθεσε ο ΟΗΕ και η ΕΒΑ.
Κανονικά, ο κάθε Έλληνας θα περίμενε να αποτελέσεις σε αυτή τη σημαντική επέτειο το κεντρικό της θέμα, περιστοιχισμένος από τους ασπρομάλληδες λεβέντες που σε φρόντιζαν και τους φρόντιζες σε γη και ουρανό…
Ίσως να ήταν και η τελευταία σας ευκαιρία να βρεθείτε όλοι μαζί, βλέπεις ο μικρότερος από τους σάρκινους αδελφούς σου έχει ήδη περάσει τα ογδόντα έτη ζωής…
Εσύ, αν σταθείς τυχερός, θα μπορέσεις να συναντήσεις τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα τους. …και λέω «αν» διότι η μοίρα (τι ωραία λέξη για να κρύψουμε την ανεπάρκειά μας!) στάθηκε μάλλον σκληρή στα υπόλοιπα μεταλλικά αδέλφια σου που γύρισαν μαζί σου στην Πατρίδα.
Με εξαίρεση το KJ989 ΑΠΟΛΛΩΝ που συνετρίβη στο όρος Δίρφη στις 12 Φεβρουαρίου 1956, τα καταστρέψαμε εμείς. Το 49-2620 ΖΕΥΣ πουλήθηκε σαν παλιοσίδερα τον Φεβρουάριο του 1998, ενώ το 49-2630 ΑΡΗΣ και το 49-2637 ΗΡΑ πουλήθηκαν σαν παλιοσίδερα τον Ιανουάριο του 2003 στο ΚΕΑ Ελληνικού.
Αν και το 2005, στον Αρχάγγελο, είχε επίσημα ανακοινωθεί από τα μεγάφωνα προς όλους τους παριστάμενους ότι θα δημιουργηθεί το Σμήνος Αεροπορικής Κληρονομιάς με πυρήνα εσένα και το ΚΚ156, τελικά δεν έγινε απολύτως τίποτα.
Βλέπεις ένας μόνο κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, όσο υψηλόβαθμος κι αν είναι … Από τον Οκτώβριο του 2008 έχεις να πετάξεις, ενώ από τον Φεβρουάριο του 2011 ανήκεις θεωρητικά στο Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας (όπως και το πρώτο F-104G Starfighter που κατασκεύασε η Lockheed –c/n 4001- και σαπίζει πεταμένο στην 110 ΠΜ, όπως και το Noratlas 53-234 ΝΙΚΗ-5 στην αποστολή ΝΙΚΗ στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974 που βρίσκεται καρατομημένο στην 112 ΠΜ, όπως το Noratlas 53-222 ΝΙΚΗ-10 που ξεκίνησε από την ΕΠΑΣ Νέας Φιλαδέλφειας για το Μουσείο ΠΑ ως ένδειξη τιμής και σεβασμού στη Θυσία Καταδρομέων και Αεροπόρων και βρέθηκε … στην 112 ΠΜ).
Μακάρι κάποια στιγμή να βρεθεί η Ηγεσία που θα σε αναστήσει, θα σε εντάξει στο -αγέννητο- Σμήνος Αεροπορικής Κληρονομιάς και θα διασφαλίσει έτσι για τις μελλοντικές γενεές Ελλήνων τη Ζώσα Αεροπορική Ιστορία μας. Μέχρι τότε, εύχομαι να συνεχίσουν να σε φροντίζουν οι Αεροπόροι μας στην 113 ΠΜ.
Κι αν μπορεί κάποιος από αυτούς, από τον Διοικητή μέχρι τον φρέσκο Σμηνίτη, ας σου δώσει ένα χάδι εκ μέρους όλων μας… Εξήντα χρόνια είναι αυτά!
