Οι “Patriot” στη Σαουδική Αραβία… η παράταση και τα οφέλη της Πυροβολαρχίας
Νίκος Δένδιας – Σαουδική Αραβία
Το ταξίδι του υπουργού Εθνικής Άμυνας στη Σαουδική Αραβία τις προηγούμενες ημέρες, είχε ξεχωριστό ενδιαφέρον. Τόσο λόγω των ισχυρών διμερών σχέσεων που έχουν οικοδομηθεί τα τελευταία χρόνια, όσο και λόγω της ανάπτυξης στο βασίλειο, ελληνικής πυροβολαρχίας του συστήματος PATRIOT της 350 Πτέρυγας Κατευθυνόμενων Βλημάτων (ΠΚΒ), για την προστασία κρίσιμων υποδομών, από τις επιθέσεις των σιιτών ανταρτών Χούθι της Υεμένης που υποστηρίζονται από το Ιράν.
Του Ζαχαρία Μίχα
(Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA)
Η ανάγκη προέκυψε μετά την επίθεση της 14ης Σεπτεμβρίου 2019 στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Abqaiq και Khurais στην Σαουδική Αραβία, από 18 Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη! Η αποστολή εντάχθηκε στο πλαίσιο υλοποίησης της διεθνούς πρωτοβουλίας “Integrated Air and Missile Defence Concept” (IAMD Concept). Το πρωί της Τρίτης 14 Σεπτεμβρίου 2021, στην Αεροπορική βάση της Τανάγρας (114 Πτέρυγα Μάχης) πραγματοποιήθηκε η τελετή αναχώρησης, παρουσίας του συνόλου της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ, αλλά και εκπροσώπων των διπλωματικών αποστολών της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ.
Ο πόλεμος στην Υεμένη παρουσιάζει αποκλιμάκωση, ωστόσο, τα πάντα στη Μέση Ανατολή μοιάζουν με κινούμενη άμμο. Οι Χούθι έστρεψαν -προδήλως κατ’ εντολή της Τεχεράνης- την προσοχή τους στο Ισραήλ, εκτοξεύοντας βαλλιστικούς πυραύλους, οι οποίοι έχουν, μέχρι στιγμής, αντιμετωπιστεί από το σύστημα αντιβαλλιστικής προστασίας ARROW, ενώ στην περιοχή της Ερυθράς θάλασσας έχουν αναπτυχθεί ισχυρές μονάδες επιφανείας του αμερικανικού Ναυτικού (αντιτορπιλικά κατευθυνομένων βλημάτων Arleigh Burke, με ισχυρές αντιβαλλιστικές δυνατότητες).
Να σημειωθεί επίσης, ότι το σιιτικό Ιράν έχει εμπλακεί σε απευθείας συζητήσεις με το σουνιτικό βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, σε μια προσπάθεια να ξεπεραστεί η ενδοϊσλαμική αντιπαράθεση. Η συμφωνία της πλειοψηφίας των αναλυτών, ότι στόχος της εισβολής των δυνάμεων της Χαμάς -που έλεγχαν τη Γάζα- στο Ισραήλ, ήταν ο εκτροχιασμός της προοπτικής συνομολόγησης γεωπολιτικής συμφωνίας του εβραϊκού κράτους με το σαουδαραβικό, αφορά αυταπόδεικτα και την ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, στο μέτρο που η συμφωνία αυτή θα απειλούσε τον δικό της, επιθυμητό σχεδιασμό για το μέλλον της Μέσης Ανατολής. Αυτό το δεδομένο την ενέτασσε στους “υπόπτους υποκινητές” της ισλαμικής Χαμάς.
