Σταματήστε να κανιβαλίζεται την ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας…
Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε μάρτυρες μιας απαράδεκτης απόφασης για τον κανιβαλισμό ενός ιστορικού αεροσκάφους που εδρεύει στο Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας…
Ο λόγος για το ιστορικό αεροσκάφος Grumman HU-16B (ASW) Albatross με σειριακό αριθμό 51-7204, που έχει την ιδιαιτερότητα να μπορεί να επανέλθει σε πτήσιμη κατάσταση σε κάποια ενδεχόμενη επιθυμία ανεξάρτητου φορέα.
Ο Θέμης Βρανάς με μια ανάρτηση σε μέσω κοινωνικής δικτύωσης καταδεικνύει γι άλλη μια φορά το “φάουλ” που είναι έτοιμο να υποπέσει το αρμόδιο τμήμα της ΠΑ στην διάλυση του συγκεκριμένου αεροσκάφους.
Αγαπητοί μου φίλοι νιώθω για άλλη μια φορά την ανάγκη να σας ενημερώσω για μια πρωτοποριακή ιδέα του Μουσείου ΠΑ, η οποία όμως δεν μπορεί να ξεφύγει από την πεπατημένη των άριστων ιδεών και αγνών προθέσεων που, τουλάχιστον κατ’ εμέ, υλοποιούνται με λανθασμένο τρόπο.
Όλοι θυμόμαστε την πολύ σωστή σκέψη να δοθεί σε απερχόμενο ανώτατο Αεροπόρο μια κάσκα ως συμβολικό τιμητικό δώρο για την προσφορά του στην ΠΑ, η οποία υλοποιήθηκε παίρνοντας από το Μουσείο ΠΑ τη μοναδική του, άκρως σπάνια και ιστορική, κάσκα τύπου Ρ-4 της δεκαετίας του ’50 στερώντας έτσι από το ΜΠΑ ένα αναντικατάστατο έκθεμα.
Όλοι θυμόμαστε την πολύ σωστή σκέψη να δοθεί ένα αποσυρμένο αεροσκάφος τύπου F-104G Starfighter για έκθεση στο Κατάρ, επιλέγοντας όμως από το Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας το καλύτερα διατηρημένο Starfighter της Πολεμικής μας Αεροπορίας, το μόνο που ίσως μπορεί κάποια στιγμή να έλθει σε πτήσιμη κατάσταση.
Το F-104G τελικά σώθηκε και παρέμεινε στο ΜΠΑ.
Ήταν μια μεγάλη νίκη ενάντια στο παράλογο, κάτι που μας γέμισε αισιοδοξία ότι το πάθημα θα γίνει επιτέλους μάθημα.
Δυστυχώς, πέντε χρόνια μετά την περιπέτεια του Αστρομαχητή, άλλο ένα αεροπορικό δράμα εκτυλίσσεται στο Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας.
Ξεκινάει και πάλι με μια ρηξικέλευθη πρόταση, αυτή της δημιουργίας εισόδου στο ΜΠΑ που θα περιλαμβάνει τμήμα της ατράκτου ενός HU-16B Albatross ASW. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιδέα που δεν μπορεί να απορριφθεί αβασάνιστα, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών επισκεπτών.
Φέρνοντας στον νου μου το κομμένο πρόσθιο τμήμα της ατράκτου του αεροσκάφους Canadair CL-215 1075 που είδα τοποθετημένο εξωτερικά του υποστέγου συντήρησης των Canadair της 355ΜΤΜ στην 112ΠΜ το καλοκαίρι του 2001, μπορώ να πω ότι δεν είναι μια ιδέα που θα με ξένιζε ή θα στεκόμουν αρνητικά απέναντί της.
Ο εμπνευστής εκείνης της ιδέας ήταν σίγουρα ένας δημιουργικός άνθρωπος που κατάφερε να οδηγήσει το ρύγχος του κατεστραμμένου σε ατύχημα Canadair από τη νέκρωση στην ανάσταση με έναν πανέξυπνο και πρωτοποριακό τρόπο.
Αν λοιπόν ακολουθούταν η ίδια αποδεδειγμένα σωστή επιλογή και στο Μουσείο ΠΑ, θα μπορούσε να σωθεί το πρόσθιο τμήμα της ατράκτου και ίσως και ολόκληρη η πτέρυγα ενός HU-16B Albatross από τα πέντε που αργοπεθαίνουν στην 112ΠΜ, στην Ελευσίνα, ή του μοναδικού που βρίσκεται παρατημένο στα αζήτητα της 114ΠΜ, στην Τανάγρα.
Κι όμως, όχι. Με μια σοκαριστική απόφαση, επιλέχθηκε να κοπεί το ουραίο τμήμα ενός από τα δύο σε έκθεση Albatross HU-16B ASW του Μουσείου ΠΑ!
Το καλύτερα διατηρημένο Albatross στην Ελλάδα, το serial number 51-7204 που έφερε κατά την υπηρεσία του την ονομασία «Ζευς».
Το μοναδικό που θα μπορούσε να έλθει σε πτήσιμη κατάσταση, αν το θελήσει κάποια στιγμή το Ίδρυμα ΙΚΑΡΟΣ.
Αν όντως επέλθει η δομική καταστροφή του ιστορικού εκθέματος με δικαιολογία την έκθεσή του ως διακοσμητικό στοιχείο του υποστέγου έκθεσης μόλις λίγα μέτρα νοτιότερα από το σημείο που σήμερα εκτίθεται, θα είναι –πάντα κατά την άποψή μου- η πιο άστοχη και ιστορικά απονενοημένη ενέργεια στα χρονικά όλων των ευρωπαϊκών αεροπορικών μουσείων. Ξεκινώντας από την απαξίωση του βασικού λόγου ύπαρξης ενός αεροπορικού μουσείου, αυτού της διατήρησης και όχι της καταστροφής των εκθεμάτων του, μέχρι την απαξίωση ή αδυναμία αξιοποίησης των υπαρχουσών εναλλακτικών λύσεων σε απόσταση μόλις λίγων δεκάδων χιλιομέτρων από το Τατόι.
Προκειμένου να αποφευχθεί η δομική καταστροφή ενός πολύτιμου εκθέματος και ο διασυρμός του Μουσείου της Πολεμικής μας Αεροπορίας με τη λογική «κόβω ένα ιστορικό αεροπλάνο για να το αναδείξω», παρακαλώ οποιονδήποτε ενστερνίζεται την άποψη που εκφράζω παραπάνω, δηλαδή «υλοποιήστε μεν το σχέδιό σας για την αναβάθμιση του Μουσείου, σεβαστείτε δε τη δομική ακεραιότητα όλων των εκθεμάτων του ΜΠΑ» να κοινοποιήσει όπου κρίνει προσφορότερο τη συγκεκριμένη δημοσίευση.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το Albatross HU-16B 51-7204 «Ζευς» βρίσκεται ακόμη ανέγγιχτο σε έκθεση.
Από τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2023 κανείς δεν θα μπορεί να είναι σίγουρος για τη δομική του πληρότητα και κανείς δεν θα μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν γνώριζε τι επρόκειτο να συμβεί.
Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό και βοηθητικό για την Πολεμική μας Αεροπορία να εκφράσει ο καθένας μας κόσμια τη θέση του είτε υπέρ είτε κατά του κοψίματος του Albatross.
Σας ευχαριστώ
